Plan međunarodne zajednice Z-4 je ozvaničen početkom 1995. godine i nudio je Srbima u Krajini široku autonomiju unutar Hrvatske
Mirovni plan međunarodne zajednice Z4, koji su odbili SPS, radikali i rukovodstvo Republike Srpske Krajine garantovao je Srbima u Hrvatskoj veću samostalnost nego što je danas ima Republika Srpska. Hrvatsko rukovodstvo je također bilo protiv plana jer su opravdano smatrali da Srbi dobijaju državu u državi, ali bi plan zbog Amerike i EU morali da prihvate da ga je prihvatila srpska strana. Kratkovidi Milošević, radikali i rukovodstvo RSK učinili su historijsku uslugu Hrvatima koji su njihovo odbijanje mirovnog plana Z4 iskoristili kao opravdanje za akciju “Oluja”
Plan međunarodne zajednice Z-4 je ozvaničen početkom 1995. godine i nudio je Srbima u Krajini široku autonomiju unutar Republike Hrvatske
Krajina je, po planu, imala pravo na predsjednika, parlament, vladu i sudove, ime, zastavu, grb, sopstveni novac, upotrebu jezika i pisma, pravo na sopstvene poreze, policiju, carinu i sklapanje međunarodnih ugovora.
Hrvatska vojska bi mogla da uđe na teritoriju Krajine samo na poziv krajiškog predsjednika, hrvatski zakoni bi se sprovodili samo uz saglasnost Krajine, dok bi sporove između Krajine i Hrvatske rješavao poseban ustavni sud.
Činjenica jeste da su iz ovog plana bili izuzeti Slavonija, Baranja i zapadni Srijem, ali je činjenica i da su odbijanjem plana Z4 Srbi u Hrvatskoj izgubili sve, da je više od 200.000 ljudi prognano, nekoliko hiljada ubijeno, a da je veliki broj onih koji se i sad vode kao nestali.
A na dan kada su prognani na traktorima i platnenim svežnjevima u Srbiju u suzama unosili čitave svoje živote, za Radio televiziju Srbije i režim to je bila vijest koja je zasluživala da se emituje u dvadeset i nekom minutu Dnevnika 2. Da se ne zaboravi, prvi čovjek RTS-a je tada bio Milorad Vučelić
Milorad Vučelić, današnji predsjednik FK Partizan i glavni i odgovorni urednik beogradskog lista Novosti tada je bio na čelu RTS-a
SPS i radikali, Milošević, Šešelj i svi koji su ih u tome podržavali, za sve što se desilo narodu u Krajini snose istorijsku odgovornost. Koliko je njihov pristup bio neozbiljan, neodgovaran i istorijski nezreo najbolje odslikava što je Jovo Glamočanin, jedna od udarnih pesnica Šešeljevih radikala u medijima najoštrije odbacivao plan “tri četiri”. Naime, Glamočanin nije znao da se plan zove Z4, već je čitajući ime plana kao da je napisano na ćirilici slovo “Z” čitao kao broj tri
“Takvi kao Glamočanin su donosili presudne odluke u historiji srpskog naroda. Oni koji su ljude gurnuli u rat, slali zapaljive poruke su kad je krenuo napad hrvatskih snaga – nestali. Kada vidimo ko je u to vruheme donosio sudbonosne odluke, shvatimo da je dobro da kao narod uopće i postojimo
(SB)
